Malownicza, niespełna 18 km rzeka żeglowna na całej długości, przy której leży miasto portowe Elbląg, często nazywana Elblążanką. Odgrywa bardzo ważne znaczenie w żegludze śródlądowej ponieważ łączy szlak Kanału Elbląskiego i Pojezierza Iławskiego z Elblągiem i Zalewem Wiślanym.
Płytkie, zarastające jezioro deltowe, przez które przechodzi tor wodny Kanału Elbląskiego. Jezioro wraz z pobliskimi terenami tworzy rezerwat "Jezioro Drużno" (miejsca lęgowe ptactwa wodnego i błotnego, głównie kaczek, perkozów, mew i rybitw; również drobnych ptaków wróblowych).
Jest pierwszą pochylnią, którą napotkamy płynąc Kanałem Elbląskim od strony Elbląga, ostatnią gdy płyniemy z Ostródy w kierunku Elbląga. To wyjątkowo nowoczesna budowla jak na czasy powstania, zawierająca turbinę wodną.
Druga pochylnia na trasie z Elbląga do Ostródy. Jedna z najczęściej fotografowanych pochylni na trasie Kanału Elbląskiego.
Trzecia z pięciu pochylni na trasie Kanału Elbląskiego, a tym samym o największej różnicy poziomu pomiędzy zbiornikami wodnymi. Wyróżnia ją przejście przez torowisko drogi lokalnej...
Przedostatnia pochylnia na trasie Elbląg - Ostróda, zabytkowy obiekt w powiecie elbląskim, gminie Pasłęk. Długość torów pochylni wynosi 404 m, różnica poziomów około 19m.
Ostatnia pochylnia na trasie Elbląg - Ostróda. Podobna technologicznie do pozostałych pochylni znajdujących się na Kanale Elbląskim, ale tylko tu znajduje się Muzeum Kanału, gdzie można zobaczyć “od środka” jak działa mechanizm pochylni, a także obelisk ku czci twórcy Kanału Elbląskiego i idei pochylni - inżyniera Steenke.
Komorowa śluza o konstrukcji betonowej wybudowana pod koniec XIX w, o napędzie ręcznym Pozwala na żeglowanie na odcinku Miłomłyn-Ostróda oraz przepuszczenie wód z Jeziora Jeziorak do Jeziora Drwęckiego.
Śluza Zielona - śluza położona w miejscowości Zielona w gminie Miłomłyn. Typowa komorowa śluza o konstrukcji betonowej. Została wybudowana pod koniec XIX w. Wymiary śłuzy: długość 34,19m, szerokość 3,55 m. Róznica poziomu wód przy śluzowaniu to 1,89 m. Śluza posiada jednoskrzydłowe drewniane wrota pokryte poszyciem drewnianym.
Komorowa śluza o konstrukcji betonowej wybudowana pod koniec XIX w, o napędzie ręcznym Pozwala na żeglowanie na odcinku Miłomłyn-Ostróda oraz przepuszczenie wód z Jeziora Jeziorak do Jeziora Drwęckiego.
N54° 9’ 36,72’’
E19° 23’ 49,92’’
Pierwszy mennonicki dom modlitwy powstał w Elblągu na Starym Mieście w kamienicy przy ul. Garbary 12. Mennonici korzystali z niego w latach 1590-1900. Dopiero w pierwszej połowie XVIII wieku władze Elbląga uznały pierwszy dom modlitewny i zezwolono na umieszczenie na budynku tabliczki z informacją, że tu znajduje się kościół mennonicki.
W 2010 roku na elewacji budynku umieszczona została tablica upamiętniająca były dom modlitewny. Na uroczystości odsłonięcia obecna była nawet Krystyna Weilandt - jedyna Mennonitka żyjąca w Elblągu.
Mennonici odegrali ogromną rolę w rozwoju Żuław Wiślanych, a później samego Elbląga. Początkowo nie mieli oni jednak możliwości osiedlania sie w obrębie murów miejskich. Taką możliwość otrzymali dopiero w 1572 roku.
powrótNie jesteś jeszcze w naszej bazie?
Zareklamuj się!